ജ്വാല

ഇരുന്നു മണ്ടകാഞ്ഞപ്പോ ഞാനും എന്റെ ഒരു സുഹ്രത്തും കുടി നേരം കളയാൻ വേണ്ടി കണ്ടെത്തിയ വഴിയുടെ അനന്തര ഫലാമാണ് ഇതു. ഞാൻ ഒരു വരി അതിനു അടുത്തത് അവൾ എഴുതണം ഇതായിരുന്നു കളി.

പുകയുന്നിതാ ചുറ്റും,

തീവ്ര ഉഷ്ണത്തിൻ തീക്കനൽകളാൽ !

കേഴുന്നിതാ ഭൂമിയൊ-

രിറ്റു ദാഹ ജലത്തിനായ്‌…

അങ്ങുമിങ്ങും നോക്കുന്നിതാ,

കണ്ണുകൾ സൂര്യ ജ്വാലയെ

പ്രീതിക്കായ്…

കനിവൊട്ടുമില്ലാതെ ജ്വാലയായ്

ജ്വലിച്ചുയരുന്നിതു അർക്കൻ !

ഓരോ കൈകളും ചുടുകണ്ണീ-

രോടെ നീട്ടുന്നു അവയ്ക്ക് നേരെ

കാണുന്നില്ല അർക്കൻ ഒട്ടുമേ,

മർത്യർ തൻ കണ്ണുനീർ!

ശാപത്തിൻ തീജ്വാലകൾ തലയ്ക്കു-

മേൽ കുതിച്ചുയരുന്നു.

കുറവില്ലൊട്ടുമേ എന്നിട്ടും,

പാപങ്ങൾ ചെയ്തു കൂട്ടുന്നിതു

മർത്യൻ!

നേട്ടതിൻ വഴികൾ തേടുമ്പോ

ഓർക്കുന്നില്ല നാളേക്കുള്ള കുരുന്നു

മക്കളെ !

സ്വാർതമാം ജീവിതം തിന്മയ്ക്കു വേണ്ടി

പൊരുതുന്നു!

തൻ സുഖവും പണവുമ-

തികാരവും പ്രിയമിതു

മർത്യനു!

ജയമിതെന്നരുളുന്നിതവൻ,

ജയനള്ളിതെന്നു പറയുന്നൊരുവൻ,

തനിച്ചായവൻ ക്ഷിപ്രമേ

ലോകം മൂഢനെന്നാ മുദ്ര-

യുമെൽപ്പിച്ചവനെ,

മൂഢരാം മാളോർ !

കൊണ്ടു പോകുന്നിലൊരാളും

ഒന്നുമേയീ ലോകത്തു നിന്നും

സ്നേഹിക്കുക മനുഷ്യാ

പരസ്പരം പിന്നെയീ ഭൂമിയേയും !